Przypomniało mi się o blogu, znowu. Jest mi dobrze, przeszłam cholerne zmiany z których jestem szczęśliwa i dziękuję bogu, że tak się wszystko ułożyło. Panuje nad wszystkim, czuję się lepiej i walczę dalej.  Odliczam do 12 kwietnia, będzie idealnie.

Męczą mnie moje podkrążone oczy.

Mamy nowy rok, nowe marzenia i nową kartę życia, nowe wspomnienia i wspaniałe dni. Nie proszę o wiele. Tylko o zrozumienie. Sądzę, że kiedyś było łatwiej przeprosić za błąd. Niestety, wczoraj to nie dziś. Motywacjo, przybądź.

Mam tylko 6 miesięcy.

A to wciąż tak mało.

Papieros tak bardzo łagodzi mój umysł.

Jak zawsze zamknięta we własnej skorupie.

Chyba się poddaje, będę człowiekiem bez serca. Żyję, mam się nijak, wełniane skarpety i herbata z miodem, lubię taką sobotę.

Wszystko jest teraz takie rozjebane, dosłownie. Najbardziej chyba mój mózg. Zastanawiając się nad 31 grudnia, myślami sobie przypominam co mówię wtedy.. "aby następny rok był lepszy". Niestety, z roku na rok jest co raz gorzej. Świat jest dla ludzi o mocnych nerwach, a ja do nich nie należę.

To będzie dobry weekend.

Znowu cały weekend przelał mi się przez palce. Jutro niedziela, najgorszy dzień w tygodniu, leniwa niedziela nic nie znacząca w jakże tym tygodniu. Bezsensu w ogóle. Kocham jesień, ale chcę już tą prawdziwą jesień.. Kłapouchy też był fajny.. Czuje, że jak to robię to wszyscy o tym wiedzą. Idę pykać w simsy.